Instrukcja ponownego strojenia 3m Cp45 to specjalna procedura, która ma na celu zapewnienie optymalnego i zgodnego z zaleceniami producenta działania urządzenia 3m Cp45. Procedura składa się z dwóch głównych części - wstępnych i korekcyjnych. Wstępna część obejmuje wybór odpowiednich parametrów, takich jak częstotliwość, moc i szerokość impulsu, które będą wykorzystywane do uzyskania optymalnego działania urządzenia. Korekcyjna część obejmuje weryfikację wprowadzonych parametrów przy użyciu odpowiednich narzędzi, takich jak oscyloskop, analizator spektrum i generator funkcji sygnałowych. Po zakończeniu procedury ponownego strojenia 3m Cp45, urządzenie jest gotowe do pracy zgodnie z zaleceniami producenta.
Od kilkunastu lat w Polsce stosowane jest nazewnictwo dotyczące usług weryfikacji dokładności przyrządów pomiarowych świadczonych przez laboratoria, które zostało dostosowane do międzynarodowego i europejskiego nazewnictwa i standardów. Pomimo tego nadal wiele osób nie tylko stosuje niepoprawne nazewnictwo, ale także błędnie definiuje czym jest wzorcowanie (czyli inaczej kalibracja) oraz czym jest strojenie (określone jako adiustacja). W całej sytuacji nie pomaga również to że wiele przedsiębiorstw, a nawet producentów aparatury kontrolno-pomiarowej, również stosuje błędną terminologię i przez to przyczynia się do dalszego utrwalania błędów. W tym artykule postaramy się wyjaśnić wszelkie wątpliwości i odpowiedzieć na najczęściej zadawane pytania dotyczące zależności wzorcowania i strojenia.
Na wstępie spróbujemy w prosty i przystępny sposób zdefiniować czym są i czym nie są poszczególne usługi świadczone w tym zakresie.
Definicje uproszczone:
Wzorcowanie inaczej kalibracja (z ang. Calibration) - to operacja polegająca na ustaleniu wartości wskazywanych przez przyrząd wzorcowany w stosunku do odpowiadającym im wartościom wzorca miar. Aktualnie należy używać zwrotu "wzorcowanie", które stosowane jest w miejsce zwrotu "kalibracja", ale jest z nim tożsame (oznacza to samo).
Strojenie inaczej adiustacja (z ang. Adjustment) - to operacja polegająca na przywróceniu przyrządu pomiarowego do stanu, w którym jego dokładność pomiarowa jest zgodna z danymi technicznymi określonymi przez producenta albo błędem akceptowalnym przez użytkownika.
Pełna definicja powyższych zwrotów znajduje się m. in. w dokumencie: “Międzynarodowy Słownik Terminów Metrologii Prawnej” str. 17, wydany przez Główny Urząd Miar i dostępny pod adresem: gum. pl
Różnice w praktyce
Aby ułatwić wytłumaczenie zależności między wzorcowaniem i adiustacją, spróbujemy posłużyć się praktycznymi przykładami.
Wzorcowanie: Za pomocą zadajnika napięcia o wysokiej dokładności (którego używamy jako wzorca), zadajemy napięcie o ustalonej wartości np. 100. 00V, a następnie z podłączonego do tego zadajnika woltomierza (który wzorcujemy) odczytujemy wskazaną na nim wartość (np. 1V). Takie działanie powtarzamy dla kilku wartości napięcia (kilku wzorcowanych punktów) i dla każdego z tych punktów określamy różnicę wartości pomiędzy wartością wzorca i wartością odczytaną z przyrządu wzorcowanego.
Końcowym rezultatem całego procesu jest wystawienie świadectwa wzorcowania, które posiada tabelę z wynikami pomiarów i dodatkowe informacje dotyczące dat wykonania badania, użytych wzorców itp.
Jak wyjaśniono, wzorcowanie wykonywane jest zawsze w kilku (najlepiej co najmniej trzech) punktach, wybranych odpowiednio do zakresu pomiarowego wzorcowanego przyrządu i/albo możliwości technicznych laboratorium. W naszym przykładzie dla woltomierza, który mierzy napięcie od 0 do 300V mogą to być, np. punkty: 100. 00V, 200. 00V, 300. 00V.
T1 Przykładowa, uproszczona tabela z wynikami otrzymanymi podczas wzorcowania:
Wartość wzorcowa
Wartość zmierzona przyrządem
100. 00 V
100. 1 V
200. 00 V
210. 0 V
300. 00 V
299. 0 V
Jeśli wyniki nie wskazują na żadne nieprawidłowości, wzorcowanie można uznać za wykonane.
Może jednak zdarzyć się że wyniki otrzymanie w trakcie wzorcowania znacząco odbiegają od oczekiwanych wartości. W takim przypadku informacja ta jest przekazywana zleceniobiorcy, który powinien określić jak postąpić dalej z danym przyrządem.
W takim przypadku najczęściej dostępne są 3 możliwości:
Dopuszczenie przyrządu z aktualnymi błędami (jeśli błędy takie są akceptowalne dla zleceniodawcy)
Wycofanie przyrządu z użytku jako niesprawny
Zlecenie wykonania osobnej usługi strojenia (adiustacji) która przywróci dokładność pomiarową zadeklarowaną przez producenta
W tym miejscu należy wyraźnie zaznaczyć że wzorcowanie (kalibracja) nie obejmuje usługi strojenia (adiustacji), a najczęściej zleceniodawcy uważają że kalibracja również obejmuje adiustację.
Poniżej przedstawimy scenariusz w którym przyrząd będzie wymagać strojenia.
Strojenie: Po wykonaniu pierwszego wzorcowania (przykład opisany powyżej) okazało że wartości wskazywane przez przyrząd wzorcowany znacząco odbiegały od oczekiwań.
T2 Przykładowa, uproszczona tabela z wynikami wzorcowania kwalifikującymi do strojenia.
190. 0 V
250. 0 V
299. 9 V
Jeśli laboratorium wykonujące wzorcowanie posiada wiedzę i możliwości techniczne wykonania strojenia (adiustacji) tego przyrządu (bo nie zawsze jest to możliwe), proponowane jest wykonanie osobnej usługi strojenia (adiustacji) dla tego przyrządu. Proces strojenia realizowany jest różnie w zależności od rodzaju przyrządu wzorcowanego, a także procedury zakładanej dla takiej czynności przez jego producenta. Często wykonanie strojenia wymaga znacznie więcej czasu i pracy niż samo wzorcowanie.
Przykładowo dla woltomierza mierzącego napięcia od 0 do 300V, jak wykazano wzorcowanie może być wykonane tylko w 3 punktach.
W przypadku strojenia producent może wymagać wyregulowania wskazań przyrządu podlegającemu strojeniu w kilkunastu punktach, np. co każde 10V od 0 do 300V. W przypadku naszego woltomierza oznaczało by to zasymulowanie i odczytu wartości zmierzonej w 30 punktach, a następnie dla każdego z tych punktów wykonanie regulacji (strojenia), aby wskazania woltomierza były jak najbardziej dokładne.
Po zakończeniu procesu strojenia przyrządu, należy wykonać jego ponowne wzorcowanie, które pozwoli zweryfikować czy wykonana adiustacja przyniosła zakładany efekt.
1. Czy wynik wzorcowania może być błędny?
Wynik wzorcowania nie może być błędny ponieważ wzorcowanie co do zasady nie ustala czy wyniki wskazane przez przyrząd wzorcowany są poprawne czy błędne (za nielicznymi wyjątkami). Na świadectwie wzorcowania nie umieszcza się więc oceny wyniku wzorcowania czy oceny poszczególnych pomiarów. Wzorcowanie ustala jedynie jakie są wskazania przyrządu wzorcowanego w porównaniu z wartościami wzorcowymi. Inaczej można powiedzieć że wzorcowanie opisuje stan zastały w przyrządzie bez wprowadzania w nim żadnych zmian.
2. Czy błędne wskazania oznaczają że przyrząd jest zepsuty / niesprawny?
Za przyrząd zepsuty / niesprawny uznaje się taki, który nie pozwala na wykonanie pomiarów w trakcie wzorcowania lub jest uszkodzony. Za uszkodzenie można uznać np. pękniętą obudowę, nie włączanie się, wskazywanie bez względu na wzorcową wartość zawsze takiej samej wartości, niepoprawne działanie jednej z kilku, osobnych funkcji pomiarowych w przyrządach wielofunkcyjnych. W powyższych przypadkach Świadectwo wzorcowania nie jest wystawiane, a przyrząd uznaje się za niesprawny.
3. Czy źle wskazujący przyrząd może otrzymać świadectwo wzorcowania?
Przyrząd wskazujący wartości z pewnym błędem nie może być uznany automatycznie za niesprawny, ponieważ w niektórych przypadkach błąd takiego przyrządu może być przez jego użytkownika uznany za nieistotny. Przykład: Termometr mierzy temperaturę w zakresie 0-100 st. C z dokładnością +/- 1 stopni C określoną przez producenta. W trakcie wzorcowania wykazano że pomiar temperatury wykonany tym termometrem obarczony jest błędem +/- 3 stopnie C. Ponieważ świadectwo wzorcowania nie zawiera pisemnej deklaracji co do poprawności działania, a użytkownik w procesie technologicznym zakłada dokładność +/- 5 stopni C to może on uznać że przyrząd ten może być przez niego stosowany jako spełniający jego wymagania.
Oznacza to że celem bezpośrednim wykonania usługi wzorcowania jest określenie ew. błędów, a w gestii użytkownika pozostaje to, czy błędy takie są dla niego akceptowalne i uznaje on przyrząd za właściwy do jego zastosowania. W laboratoriach wzorcujących obowiązuje niepisana zasada, że zawsze wtedy, kiedy wyniki pomiarowe znacząco odbiegają od oczekiwanych wskazań, zleceniodawca jest o tym informowany przez personel laboratorium przed wystawieniem końcowego świadectwa wzorcowania. Jeśli to możliwe oferowane jest dodatkowo wykonanie usługi strojenia (adiustacji) takiego przyrządu.
4. Czy kalibracja obejmuje regulację?
Jak już wyjaśniliśmy wzorcowanie jest tożsame z kalibracją. Powszechnym błędem jest zakładanie że kalibracja (czyli wzorcowanie) nie tylko polega na porównaniu wartości, ale także w przypadku błędnych wskazań na usunięciu takich błędów. Prawdopodobnie wynika to z błędu językowego. W języku angielskim słowo Calibration tłumaczone jest na polski jako Wzorcowanie (nie kalibracja jak mogło by się wydawać). W języku polskim słowo kalibracja kojarzy się w sposób automatyczny z regulacją (kalibruje/reguluje) co niestety w przypadku przyrządów pomiarowych jest błędne. Zawsze wtedy, kiedy w przyrządzie pomiarowym mamy do czynienia z wprowadzaniem zmian w sposobie w jaki wykonuje on pomiar mamy do czynienia ze strojeniem (adiustacją).
5. Czy każdy przyrząd można stroić (adiustować)?
Możliwość wykonania strojenia (adiustacji) uzależniona jest od producenta danego przyrządu oraz możliwości technicznych laboratorium wzorcującego. W starszych typach przyrządów pomiarowych strojenie (adiustacja) przyrządów odbywała się za pomocą analogowych potencjometrów, którymi regulowało się wskazania strojnego (adiustowanego) przyrządu pomiarowego. W erze cyfrowej sposób strojenia uległ zmianie i w większości przypadków wykonanie strojenia wymaga posiadania odpowiedniego oprogramowania dostarczonego przez producenta wzorcowanego przyrządu, interfejsów podłączeniowych (kabli), odpowiednich wzorców, a także posiadania procedury i doświadczenia w jej wykonywaniu.
Oznacza to, że możliwość wykonania strojenia (adiustacji) ograniczona jest wyłącznie do tych podmiotów, które współpracują z producentem (posiadają jego autoryzację na wykonywanie takich usług). Jeśli podejrzewamy że wskazania mogą przekraczać akceptowalny próg błędu, zalecane jest korzystanie z usług laboratoriów umożliwiających wykonanie usług strojenia przyrządów producenta, które chcemy wzorcować.
Firma Merserwis posiada wyłączną autoryzację na naprawę, serwis, wzorcowanie i strojenie przyrządów firm Kimo/Sauerman, Metrel i GW Instek w Polsce.
6. Czy strojenie / adiustacja przyrządów jest płatna?
Najczęściej strojenie (adiustacja) jest osobną usługą i jest wykonywana za dodatkową opłatą. Jak już powyżej opisano wzorcowanie przyrządów pomiarowych odbywa się w kilku (zalecane w co najmniej trzech) punktach pomiarowych dobranych odpowiednio do zakresów pomiarowych przyrządu wzorcowanego i możliwości technicznych laboratoriów. Strojenie to proces znacznie dłuższy i bardziej pracochłonny i jest wykonywany w różny sposób dla różnego typu przyrządów pomiarowych. W trakcie wykonywania strojenia należy porównać i wyregulować od kilku do nawet kilkunastu punktów jednej lub kilku różnych wielkości (jeśli jest to przyrząd wielofunkcyjny). Ponadto w wielu współczesnych przyrządach do wykonania strojenia potrzebny jest specjalny kod odblokowujący, wydawany odpłatnie przez producenta przyrządu. Po wykonaniu strojenia (adiustacji) przyrząd jest ponownie wzorcowany w celu weryfikacji efektów strojenia.
W punktach proces ten wygląda następująco: 1) Wzorcowanie (Kalibracja) 2) Strojenie (Adiustacja) 3) Ponownie Wzorcowanie (Kalibracja)
7. Czy strojenie w okresie gwarancji wykonywane jest bezpłatnie?
Kwestia ta jest indywidualna. W pierwszej kolejności należy zapoznać się z warunkami gwarancji. Warto zauważyć że w znakomitej większości sondy i czujniki pomiarowe nie są objęte standardowymi warunkami gwarancyjnymi. Podejście producentów i podmiotów udzielających gwarancję jest różne, można jednak założyć że w przypadku błędnych wskazań przyrządu nie spowodowanych uszkodzeniem mechanicznym bądź niewłaściwym użytkowaniem/przechowywaniem w okresie gwarancyjnym, przyrząd zostanie zestrojony / adiustowany bezpłatnie, a serwis może wystawić dokument świadectwo strojenia (adiustacji) które nie zastępuje jednak świadectwa wzorcowania.
Świadectwo wzorcowania dla takiego przyrządu po naprawie wystawianie jest każdorazowo odpłatnie na koszt jego właściciela. Wynika to z tego że wzorcowanie jest usługą, której rezultatem jest wystawienie dokumentu: “świadectwo wzorcowania”. Usługa taka zostaje więc wykonana (zrealizowana) z chwilą przeprowadzenia wzorcowania i wydania do niego dokumentu to potwierdzającego i zawsze po naprawie zalecane jest wykonanie ponownego wzorcowania. Świadectwo wzorcowania nie gwarantuje w żaden sposób że przyrząd wzorcowany wskazuje wartości (uznane za poprawne) przez określony czas, a jedynie że wskazuje określone wartości na dzień wykonania tego wzorcowania.
Instrukcje w Visual Basic | Microsoft LearnPrzejdź do głównej zawartości
Ta przeglądarka nie jest już obsługiwana.
Przejdź na przeglądarkę Microsoft Edge, aby korzystać z najnowszych funkcji, aktualizacji zabezpieczeń i pomocy technicznej.
Artykuł
Czas czytania: 11 min
Instrukcja w języku Visual Basic jest kompletną instrukcją. Może zawierać słowa kluczowe, operatory, zmienne, stałe i wyrażenia. Każda instrukcja należy do jednej z następujących kategorii:
Instrukcje deklaracji, które nazywają zmienną, stałą lub procedurą, a także mogą określać typ danych.
Instrukcje wykonywalne, które inicjują akcje. Te instrukcje mogą wywoływać metodę lub funkcję i mogą pętli lub rozgałęzić się za pomocą bloków kodu. Instrukcje wykonywalne obejmują instrukcje przypisania, które przypisują wartość lub wyrażenie do zmiennej lub stałej.
W tym temacie opisano każdą kategorię. W tym temacie opisano również sposób łączenia wielu instrukcji w jednym wierszu i sposobu kontynuowania instrukcji w wielu wierszach.
Instrukcje deklaracji
Instrukcje deklaracji służą do określania nazw i definiowania procedur, zmiennych, właściwości, tablic i stałych. Podczas deklarowania elementu programowania można również zdefiniować jego typ danych, poziom dostępu i zakres. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Zadeklarowane cechy elementów.
Poniższy przykład zawiera trzy deklaracje.
Public Sub ApplyFormat()Const limit As Integer = 33Dim thisWidget As New widget' Insert code to implement the procedure.End Sub
Pierwsza deklaracja to Sub instrukcja. Wraz ze swoją zgodną End Sub instrukcją deklaruje procedurę o nazwie applyFormat. Określa również, że jest Publicto, co oznacza, że applyFormat każdy kod, który może się do niego odwoływać, może go wywołać.
Druga deklaracja to Const instrukcja, która deklaruje stałą limit, określając Integer typ danych i wartość 33.
Trzecia deklaracja to Dim instrukcja, która deklaruje zmienną thisWidget. Typ danych jest określonym obiektem, czyli obiektem utworzonym na Widget podstawie klasy. Zmienną można zadeklarować jako dowolny typ danych podstawowych lub dowolny typ obiektu uwidoczniony w używanej aplikacji.
Wartości początkowe
Po uruchomieniu kodu zawierającego instrukcję deklaracji program Visual Basic rezerwuje pamięć wymaganą dla zadeklarowanego elementu. Jeśli element zawiera wartość, program Visual Basic inicjuje go do wartości domyślnej dla jego typu danych. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz "Zachowanie" w instrukcji Dim.
Możesz przypisać wartość początkową do zmiennej w ramach jej deklaracji, jak pokazano w poniższym przykładzie.
Dim m As Integer = 45' The preceding declaration creates m and assigns the value 45 to it.
Jeśli zmienna jest zmienną obiektu, możesz jawnie utworzyć wystąpienie klasy podczas deklarowania jej przy użyciu słowa kluczowego Nowy operator, jak pokazano w poniższym przykładzie.
Dim f As New System. Windows. Forms. Form()
Należy pamiętać, że wartość początkowa określona w instrukcji deklaracji nie jest przypisywana do zmiennej, dopóki wykonanie nie osiągnie jego instrukcji deklaracji. Do tego czasu zmienna zawiera wartość domyślną dla jego typu danych.
Instrukcje wykonywalne
Instrukcja wykonywalna wykonuje akcję. Może wywołać procedurę, rozgałęzić się do innego miejsca w kodzie, pętli za pomocą kilku instrukcji lub ocenić wyrażenie. Instrukcja przypisania jest specjalnym przypadkiem instrukcji wykonywalnej.
W poniższym przykładzie użyto struktury sterującej If... Then... Else do uruchamiania różnych bloków kodu na podstawie wartości zmiennej. W każdym bloku kodu pętla For... Next uruchamia określoną liczbę razy.
Public Sub StartWidget(ByVal aWidget As widget,ByVal clockwise As Boolean, ByVal revolutions As Integer)Dim counter As IntegerIf clockwise = True ThenFor counter = 1 To revolutionsaWidget. SpinClockwise()Next counterElseaWidget. SpinCounterClockwise()End If
Instrukcja If w poprzednim przykładzie sprawdza wartość parametru clockwise. Jeśli wartość to True, wywołuje metodę spinClockwiseaWidget. Jeśli wartość to False, wywołuje metodę spinCounterClockwiseaWidget. Struktura kontrolki If... Else kończy się ciągiem End If.
Pętla For... Next w każdym bloku wywołuje odpowiednią metodę wielokrotnie równą wartości parametru revolutions.
Instrukcje przypisania
Instrukcje przypisania wykonują operacje przypisania, które składają się z przyjmowania wartości po prawej stronie operatora przypisania (=) i przechowywania jej w elemecie po lewej stronie, jak w poniższym przykładzie.
v = 42
W poprzednim przykładzie instrukcja przypisania przechowuje wartość literału 42 w zmiennej v.
Kwalifikujące się elementy programowania
Element programowania po lewej stronie operatora przypisania musi być w stanie zaakceptować i zapisać wartość. Oznacza to, że musi być zmienną lub właściwością, która nie jest readonly lub musi być elementem tablicy. W kontekście instrukcji przypisania taki element jest czasami nazywany lvalue dla "lewej wartości".
Wartość po prawej stronie operatora przypisania jest generowana przez wyrażenie, które może składać się z dowolnej kombinacji literałów, stałych, zmiennych, właściwości, elementów tablicy, innych wyrażeń lub wywołań funkcji. Ilustruje to poniższy przykład.
x = y + z + FindResult(3)
Powyższy przykład dodaje wartość przechowywaną w zmiennej do wartości przechowywanej w zmiennej yz, a następnie dodaje wartość zwracaną przez wywołanie funkcji findResult. Łączna wartość tego wyrażenia jest następnie przechowywana w zmiennej x.
Typy danych w instrukcjach przypisania
Oprócz wartości liczbowych operator przypisania może również przypisać String wartości, jak pokazano w poniższym przykładzie.
Dim a, b As Stringa = "String variable assignment"b = "Con" & "cat" & "enation"' The preceding statement assigns the value "Concatenation" to b.
Możesz również przypisać Boolean wartości przy użyciu Boolean literału lub Boolean wyrażenia, jak pokazano w poniższym przykładzie.
Dim r, s, t As Booleanr = Trues = 45 > 1003t = 45 > 1003 Or 45 > 17' The preceding statements assign False to s and True to t.
Podobnie można przypisać odpowiednie wartości do elementów Charprogramowania typu, Datelub Object danych. Można również przypisać wystąpienie obiektu do elementu zadeklarowanego jako klasy, z której jest tworzone to wystąpienie.
Instrukcje przypisania złożonego
Instrukcje przypisania złożonego najpierw wykonują operację na wyrażeniu przed przypisaniem go do elementu programowania. W poniższym przykładzie przedstawiono jeden z tych operatorów, +=który zwiększa wartość zmiennej po lewej stronie operatora przez wartość wyrażenia po prawej stronie.
n += 1
Powyższy przykład dodaje wartość 1 do wartości n, a następnie przechowuje nową wartość w npliku. Jest to skrót następującej instrukcji:
n = n + 1
Różne operacje przypisania złożonego można wykonywać przy użyciu operatorów tego typu. Aby uzyskać listę tych operatorów i więcej informacji na ich temat, zobacz Operatory przypisania.
Operator przypisania łączenia (&=) jest przydatny do dodawania ciągu na końcu już istniejących ciągów, jak pokazano w poniższym przykładzie.
Dim q As String = "Sample "q &= "String"' q now contains "Sample String".
Konwersje typów w instrukcjach przypisania
Wartość przypisana do zmiennej, właściwości lub elementu tablicy musi być typu danych odpowiedniego dla tego elementu docelowego. Ogólnie rzecz biorąc, należy spróbować wygenerować wartość tego samego typu danych co element docelowy. Jednak niektóre typy można przekonwertować na inne typy podczas przypisywania.
Aby uzyskać informacje na temat konwertowania między typami danych, zobacz Konwersje typów w Visual Basic. Krótko mówiąc, Visual Basic automatycznie konwertuje wartość danego typu na dowolny inny typ, do którego się rozszerza. Konwersja rozszerzająca jest taka, która zawsze kończy się powodzeniem w czasie wykonywania i nie traci żadnych danych. Na przykład Visual Basic konwertuje Integer wartość na Double w razie potrzeby, ponieważ Integer rozszerza wartość na Double. com/pl-pl/dotnet/visual-basic/programming-guide/language-features/data-types/widening-and-narrowing-conversions" data-linktype="relative-path">Rozszerzanie i zawężanie konwersji.
Zawężanie konwersji (tych, które nie rozszerzają się) niesie ze sobą ryzyko awarii w czasie wykonywania lub utraty danych. Konwersję zawężającą można jawnie wykonać przy użyciu funkcji konwersji typu lub skierować kompilator do wykonywania wszystkich konwersji niejawnie, ustawiając wartość Option Strict Off. com/pl-pl/dotnet/visual-basic/programming-guide/language-features/data-types/implicit-and-explicit-conversions" data-linktype="relative-path">Niejawne i jawne konwersje.
Umieszczanie wielu instrukcji w jednym wierszu
Można mieć wiele instrukcji w jednym wierszu oddzielonym znakiem dwukropka (:).
Dim sampleString As String = "Hello World": MsgBox(sampleString)
Chociaż czasami wygodne, ta forma składni sprawia, że kod jest trudny do odczytania i konserwacji. W związku z tym zaleca się przechowywanie jednej instrukcji w wierszu.
Kontynuowanie instrukcji w wielu wierszach
Instrukcja zwykle pasuje do jednego wiersza, ale gdy jest zbyt długa, można kontynuować ją w następnym wierszu przy użyciu sekwencji kontynuacji linii, która składa się z spacji, po której następuje znak podkreślenia (_), po którym następuje powrót karetki. W poniższym przykładzie instrukcja wykonywalna jest kontynuowana MsgBox w dwóch wierszach.
Public Sub DemoBox()Dim nameVar As StringnameVar = "John"MsgBox("Hello " & nameVar _& ". How are you? ")
Kontynuacja niejawnego wiersza
W wielu przypadkach można kontynuować instrukcję w następnym wierszu z rzędu bez użycia znaku podkreślenia (_). Następujące elementy składni niejawnie kontynuują instrukcję w następnym wierszu kodu.
Po przecince (, ). Przykład:
Public Function GetUsername(ByVal username As String,ByVal delimiter As Char,ByVal position As Integer) As StringReturn username. Split(delimiter)(position)End Function
Po otwarciu nawiasu (() lub przed nawiasem zamykającym ()). Przykład:
Dim username = GetUsername(Security. Principal. WindowsIdentity. GetCurrent(). Name,CChar("\"),1)
Po otwarciu nawiasu klamrowego ({) lub przed zamykającym nawiasem klamrowym (}). Przykład:
Dim customer = New Customer With {. Name = "Terry Adams",. Company = "Adventure Works",. Email = "terry@www. adventure-works. com"}
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Inicjatory obiektów: typy nazwane i anonimowe lub inicjatory kolekcji.
Po otwarciu wyrażenia osadzonego (<%=) lub przed zamknięciem osadzonego wyrażenia (%>) w literału XML. Przykład:
Dim customerXml = <Customer><Name><%=customer. Name%></Name><Email>customer. Email%></Email></Customer>
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Embedded Expressions in XML (Wyrażenia osadzone w języku XML).
If TypeOf inStream IsIO. FileStream AndAlsoinStream IsNotNothing ThenReadFile(inStream)
Po znaku kwalifikatora elementu członkowskiego (. ) i przed nazwą elementu członkowskiego. Przykład:
Należy jednak dołączyć znak kontynuacji wiersza (_) po znaku kwalifikatora elementu członkowskiego, gdy używasz With instrukcji lub podajesz wartości na liście inicjowania dla typu. Rozważ przerwanie wiersza po operatorze przypisania (na przykład =), jeśli używasz With instrukcji lub list inicjowania obiektów. Przykład:
' Not allowed:' Dim aType = New With {.' PropertyName = "Value"' Allowed:Dim aType = New With {. PropertyName ="Value"}Dim log As New EventLog()' Not allowed:' With log'.' Source = "Application"' End WithWith log. Source ="Application"End With
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz With... Zakończ instrukcją lub inicjatorami obiektów: typy nazwane i anonimowe.
Po kwalifikatorze właściwości osi XML (. lub . @... ). Należy jednak dołączyć znak kontynuacji wiersza (_) podczas określania kwalifikatora składowego, gdy używasz słowa kluczowego With. Przykład:
Dim customerName = customerXml.<Name>. ValueDim customerEmail = customerXml...<Email>. Value
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Właściwości osi XML.
Po znaku mniejszej niż (<) lub przed znakiem większym niż (>) podczas określania atrybutu. Również po znaku większej niż (>) podczas określania atrybutu. Należy jednak uwzględnić znak kontynuacji wiersza (_) podczas określania atrybutów na poziomie zestawu lub na poziomie modułu. Przykład:
<Serializable()>Public Class CustomerPublic Property Name As StringPublic Property Company As StringPublic Property Email As StringEnd Class
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Omówienie atrybutów.
Przed i po operatorach zapytań (Aggregate, Distinct, Group JoinIntoSelectOrder BySkipLetSkip WhileJoinTakeTake WhileGroup ByFromInOnWhereAscendingi). Descending Nie można przerwać wiersza między słowami kluczowymi operatorów zapytań składających się z wielu słów kluczowych (Order By, Group Join, Take Whilei Skip While). Przykład:
Dim vsProcesses = From proc InProcess. GetProcessesWhere proc. MainWindowTitle. Contains("Visual Studio")Select proc. ProcessName, proc. Id,proc. MainWindowTitle
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Zapytania.
Po słowie In kluczowym w instrukcji For Each. Przykład:
For Each p InvsProcessesConsole. WriteLine("{0}" & vbTab & "{1}" & vbTab & "{2}",p. ProcessName,p. Id,p. MainWindowTitle)Next
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz For Each... (Dla każdego... Następna instrukcja.
Po słowie From kluczowym w inicjatorze kolekcji. Przykład:
Dim days = New List(Of String) From{"Mo", "Tu", "We", "Th", "F", "Sa", "Su"}
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Inicjatory kolekcji.
Kod źródłowy nie zawsze nie wymaga objaśnienia, nawet dla programisty, który go napisał. Aby ułatwić dokumentowanie kodu, większość programistów korzysta z komentarzy osadzonych. Komentarze w kodzie mogą wyjaśniać procedurę lub konkretną instrukcję każdemu, kto czyta lub pracuje z nim później. Visual Basic ignoruje komentarze podczas kompilacji i nie ma wpływu na skompilowany kod.
Wiersze komentarza zaczynają się od apostrofu (') lub REM spacji. Można je dodawać w dowolnym miejscu w kodzie, z wyjątkiem ciągu. Aby dołączyć komentarz do instrukcji, wstaw apostrof lub REM po instrukcji, a następnie komentarz. Komentarze mogą również znajdować się we własnym osobnym wierszu. W poniższym przykładzie pokazano te możliwości.
' This is a comment on a separate code line.REM This is another comment on a separate code line.x += a(i) * b(i) ' Add this amount to total.MsgBox(statusMessage) REM Inform operator of status.
Sprawdzanie błędów kompilacji
Jeśli po wpisaniu wiersza kodu wiersz jest wyświetlany z falistym niebieskim podkreśleniu (komunikat o błędzie może również pojawić się), w instrukcji występuje błąd składniowy. Musisz dowiedzieć się, co jest nie tak z instrukcją (patrząc na liście zadań, lub umieszczając wskaźnik myszy na wskaźniku myszy i odczytując komunikat o błędzie) i popraw go. Dopóki nie usunięto wszystkich błędów składni w kodzie, nie będzie można poprawnie skompilować programu.
Okres
Definicja
Operatory przypisania
Udostępnia łącza do stron referencyjnych języka obejmujących operatory przypisania, takie jak =, *=i &=.
Operatory i wyrażenia
Przedstawia sposób łączenia elementów z operatorami w celu uzyskania nowych wartości. com/pl-pl/dotnet/visual-basic/programming-guide/program-structure/how-to-break-and-combine-statements-in-code" data-linktype="relative-path">Instrukcje: Przerywanie i łączenie instrukcji w kodzie
Pokazuje, jak podzielić pojedynczą instrukcję na wiele wierszy i jak umieścić wiele instrukcji w tym samym wierszu. com/pl-pl/dotnet/visual-basic/programming-guide/program-structure/how-to-label-statements" data-linktype="relative-path">Instrukcje: Etykietowanie instrukcji